Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα, ταυτόχρονα είναι και από τις λιγότερο κατανοητές και ομαλά ενσωματωμένες κουλτούρες σε κοινωνικό επίπεδο. Υπάρχουν ακόμα πάρα πολλές παρεξηγήσεις για το τι είναι και πώς λειτουργεί πραγματικά, για το ποια είναι τα ιδιαίτερα και θεμελιώδη χαρακτηριστικά της που τη διαφοροποιούν από άλλες μορφές γνώσης.
Κατηγορία -Κοινωνία
Κοινωνία
Η ιστορία των αληθινών συνωμοσιών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πολιτική. Όπως σημειώνει ο Μαρσέλ Γκοσέ, «από τότε που υπάρχει εξουσία, υπάρχει δολοπλοκία, δηλαδή κρυφή δράση που αποσκοπεί στην αρπαγή της εξουσίας ή στην άσκηση επιρροής σ’ αυτή».
Κάθε φορά που σ’ αυτή την Βustina επιστρέφω στο θέμα του συνδρόμου της συνωμοσίας, παίρνω γράμματα από εξοργισμένους ανθρώπους που μου υπενθυμίζουν ότι οι συνωμοσίες υπάρχουν στ’ αλήθεια.
Η ντοπαμίνη και η επιμονή μας σε δραστηριότητες που την ενισχύουν, όπως το σεξ, το φαγητό, τα βιντεοπαιχνίδια, την πορνογραφία και φυσικά τα social media, αποτελούν πλέον το επίκεντρο πολλών συζητήσεων, αφήνοντας μας να αναρωτιόμαστε αν είμαστε εθισμένοι σε αυτή.
Αν η οικονομική σας κατάσταση δεν σας ικανοποιεί και θέλετε ν’ αλλάξετε επάγγελμα, το επάγγελμα του μέντιουμ είναι ανάμεσα στα πιο προσοδοφόρα και (αντίθετα μ’ αυτό που μπορεί να πιστεύετε) ανάμεσα στα πιο εύκολα. Αρκεί να έχετε μια ορισμένη δόση συμπόνιας, μια μίνιμουμ ικανότητα να καταλαβαίνετε τους άλλους και γερό στομάχι. Αλλ’ ακόμα και χωρίς αυτά τα χαρίσματα, υπάρχει πάντα η στατιστική που λειτουργεί υπέρ σας.
Το τείχος που υψώνεται στα σύνορα ανάμεσα στο Ισραήλ και στη Δυτική Όχθη είναι από τα πιο αποτρεπτικά και εχθρικά στον κόσμο. Από κοντά, απ’ όποια πλευρά κι αν στέκεσαι, το βλέπεις να ορθώνεται στα ύψη, προξενώντας δέος και φόβο. Μπροστά στη δυσθεώρητη κατασκευή από ατσάλι και τσιμέντο, αισθάνεσαι μικρός όχι μόνο από το μέγεθός του αλλά και απέναντι σε αυτό που συμβολίζει. Εσύ βρίσκεσαι από τη μια πλευρά· «αυτοί» είναι από την άλλη.
O Ντέιβιντ Ρόμπερτς, αρθρογράφος του Vox, έγραφε σχετικά πρόσφατα για το πώς η «μετατόπιση των βασικών γραμμών» επηρεάζει τη σκέψη μας και πόσο εύκολα μπορούν να ομαλοποιηθούν τεράστια ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή ή μια πανδημία.
Επτά διακεκριμένοι επιστήμονες και έμπειρα στελέχη περιβαλλοντικών οργανώσεων μας δίνουν εικόνες από το μέλλον μιας χώρας που βρίσκεται στην «επικίνδυνη ζώνη» της κλιματικής κρίσης.
Ζωή στην εποχή της ελλειμματικής προσοχής – Τα social media και το κακό που κάνουν σε ενήλικες και παιδιά
Νομίζω ότι έχουν περάσει πια δεκαπέντε χρόνια από τότε που έγραφα ότι η Ευρώπη μέσα σε μια δεκαετία θα γινόταν έγχρωμη ήπειρος, αλλά η όλη διαδικασία θα κόστιζε δάκρυα και αίμα. Δεν ήμουν προφήτης, απλώς ένας άνθρωπος με κοινή λογική που στρέφεται συχνά στην Ιστορία, βέβαιος ότι μαθαίνοντας όσα συνέβησαν, συχνά καταλαβαίνει κανείς αυτά που θα μπορούσαν να συμβούν.
Περπατώ με τη μητέρα μου στη Λεωφόρο της Κολάσεως για την τρίτη ηλικία, τη σπαρμένη σαμπανιέρες και τραπεζοκαθίσματα οδό Καψάλη στο Κολωνάκι. Σε ένα από τα απανωτά ζιγκ-ζαγκ στο πεζοδρόμιο συναντάμε τον γιο ενός αγαπημένου οικογενειακού φίλου. «Ο πατέρας μου μπήκε στο γηροκομείο», μας πληροφορεί χαμογελαστά. «Είναι πολύ ευχαριστημένος», σπεύδει να εξηγήσει, μπροστά στα ελαφρώς σκοτεινιασμένα βλέμματά μας. «Εγώ τρέχω όλη μέρα με τα παιδιά και τη δουλειά. Ο Σπύρος και η Χρύσα (τα αδέλφια του) το ίδιο. Ηταν η πιο καλή… Ηταν η μόνη λύση».
Το μέλλον της ανθρώπινης κοινωνίας είναι συνδεδεμένο με την τεχνητή νοημοσύνη. Παρότι κάθε νέα τεχνολογική εφαρμογή προκαλεί αμηχανία και επιφυλάξεις, πόσο μάλλον η τεχνητή νοημοσύνη με τις απεριόριστες δυνατότητές της, δεν χρειάζεται να είμαστε φοβικοί απέναντί της.
Κάθε φορά που σ’ αυτή την Βustina επιστρέφω στο θέμα του συνδρόμου της συνωμοσίας, παίρνω γράμματα από εξοργισμένους ανθρώπους που μου υπενθυμίζουν ότι οι συνωμοσίες υπάρχουν στ’ αλήθεια. Μα και βέβαια υπάρχουν.
Σταμάτα να γράφεις για τα πάντα. Tόσα πολλά brands δημιουργούν σύγχυση και προσπαθούν να καλύψουν τα πάντα, αντί να εστιάζουν στην core niche (στον πυρήνα) όπου μπορούν να τοποθετηθούν ως εμπειρογνώμονες. Βρες την εξειδίκευσή σου και μετά γίνε ακόμη πιο εξειδικευμένος». Jo Pulicci
Χιλιάδες άνθρωποι στην Ελβετία, οι οποίοι εξαναγκάστηκαν σε παιδική εργασία, απαιτούν αποζημίωση για την κλεμμένη παιδική τους ηλικία. Από τη δεκαετία του 1850, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά απομακρύνθηκαν από τους γονείς τους και στάλθηκαν σε αγροκτήματα για να εργαστούν, μια πρακτική που συνεχίστηκε και κατά τον 20ο αιώνα.
O Ντέιβιντ Ρόμπερτς, αρθρογράφος του Vox, έγραφε σχετικά πρόσφατα για το πώς η «μετατόπιση των βασικών γραμμών» επηρεάζει τη σκέψη μας και πόσο εύκολα μπορούν να ομαλοποιηθούν τεράστια ζητήματα όπως η κλιματική αλλαγή ή μια πανδημία.
Στη Γαλλία οι ερευνητές θα δίνουν πλέον με νόμο διπλό όρκο ερευνητικής ηθικής, ενώ στο Ην. Βασίλειο ποινικοποιήθηκε η εκπόνηση ερευνητικών εργασιών έναντι αμοιβής. Αλήθεια χρειάζεται νόμους η ηθική των επιστημόνων; Έλληνες ερευνητές απαντούν. Περισσότερα
Στην περίπτωση αυτού που αποχαλούμε «πεποιθήσεις» με τη στενή έννοια, αλλά επίσης (όπως θα δούμε) και στην περίπτωση απόψεων «χαμηλής θερμοκρασίας», τέτοιας ώστε αυτές να μην μπορούν να ονομαστούν «πεποιθήσεις», προκύπτει το εξής πρόβλημα: πώς κατορθώνουμε και εξακολουθούμε να πιστεύουμε ό,τι μάθαμε να πιστεύουμε εξαιτίας της ανατροφής μας, ενώ γνωρίζουμε ότι το πιστεύουμε επειδή ανατραφήκαμε όπως ανατραφήκαμε;